Dag 17, luang Prabang- vang vieng

Vandaag gaan we dan eindelijk naar Vang Vieng! Omdat er geen prijsverschil is tussen de VIP bus en de normale minivan die we tot nu toe iedere keer hadden, besluiten we met de VIP bus te gaan in de hoop dat deze chauffeur niet zijn rijbewijs heeft gekregen bij een pak melk. (Als ze hem al hebben gekregen). We worden eerst afgehaald bij het hotel met een tuk tuk. Na een klein stukje rijden komen we aan bij het bus station. Hier zijn we echter veel te vroeg dus moeten wachten op plekken die zijn aangegeven. Tot nu toe alles goed verlopen.

Ook als de bus er is is het goed geregeld, oké net is niet het soort bus dat ik verwachte (op de foto's waren ligstoelen te zien) maar het was een normale goede touringcar. We hopen dat de rede dat de A/C het niet doet is dat we nog niet rijden want het is om te sterven zo warm (tot nu toe iedere keer dat we gaan reizen en dus NIET in de zon kunnen zitten schijnt de zon...)

We hebben allemaal zit nummers en is zoals ik zei goed geregeld. (Op een aantal Chinezen die het systeem van zitnummers niet helemaal begrijpen na) we gaan rijden en ik val al snel in slaap. Dit is een goed teken want de chauffeur rijd dus wel oké. Omdat Loes nooit kan slapen is zij altijd degene die getuigen is van heerlijke kotspartijen en ander heerlijk vermaak. Zo ook dit keer. Ook stopt deze geweldige VIP bus op ongeveer iedere hoek van de straat om zwaaiende locale mee te nemen wat een beetje vreemd is omdat ze inmiddels allemaal op krukjes in het gangpad gaan zitten. Zo VIP is het dus allemaal niet maar ach wat verwacht je als je voor 8e een busreis incl. eten en water hebt van 6 uur.

Als we stoppen krijgen we een soort rijst met iets ondefinieerbaars. Ik twijfel of het insecten zijn of toch groenten. Ik eet de rijst die volgend mij al een dag staat op en laat de rest staan omdat ik het niet helemaal vertrouw. We vervolgen de reis en nu ga ik me steeds beroerder voelen. Er zijn veel gaten in de weg en het zijn bergweggetjes waarbij ik probeer niet uit het raam te kijken om te zien hoe dicht hij langs de afgrond rijd.

Eindelijk aangekomen in vang vieng worden we in een tuk tuk gepropt en naar ons hotel gebracht. Althans dat denken we. Het hotel is al een tijd geleden geboekt en is bij de bevolking en de tuk tuk bestuurder niet bekent. Na het dorpje 6 keer te hebben afgereden eindelijk gevonden (gewoon aan de mainstreet en zijn er pas 6 keer langsgereden). Het is al laat en besluiten even bij te komen in het hotel. Ook hebben we vanavond afgesproken met de Nederlanders (de drie broers en 2 meisjes) dus frissen we ons op en gaan op zoek naar eten.

Als een soort kinderen gelokt door bewegende schermen komen we in de bananabar. Hier besluiten we een pizza te eten en naar friends te kijken (echt een gemis in mijn jeugd). De pizza was voor Aziatische begrippen heerlijk.
We hebben afgesproken in de irish pub (niet dat we enig idee hebben waar het is maar het klonk wel leuk)
Het is gelukkig heel dichtbij en gestopt met regenen waardoor we heerlijk kunnen lopen op deze mooie avond. Op de hoek worden we al aangesproken door een overjarige backpacker (dat zijn degene die echte lang zijn blijven hangen en volgens mij ook niet meer terug naar huis gaan. Ze zijn te herkennen aan het feit dat ze voor bars of hotels werken, overal tattoo's hebben en een kapsel dat aan de bovenkant lang is en daaronder kaal geschoren. Ook heb je natuurlijk het andere soort met dreadlocks.) hij belooft ons dat we een gratis drankje krijgen als we naar de irish pub gaan dus daar gaan we dan maar heen. (Waren we gelukkig toch al van plan). Als je in de straat loopt heb je het gevoel dat je op een soort Spaanse feest en zuip vakantie loopt. Overal staan voor bars proppers (mensen naar binnen lokken met goede deals) en er heerst een gezellige sfeer.

We ontmoeten iedereen daar weer en hebben een fantastische avond. Met Steven (middelste van de broers) zijn we aangenomen als propper, (en weer ontslagen) hebben shirts gekregen van de bar waar we gingen proppen, speelde beerpong, probeerden lachgas (waar we niks van merkten want we deden het verkeerd, heb hierna een spoedcursus gekregen van de oudste broer en merkte het toen wel! Geweldig spul lachen gieren brullen) en werden dronken. Al met al een geslaagde avond en heerlijk geslapen (ook al draaide de wereld wel een beetje).

Morgen gaan we tuben! Ben benieuwd hoe dat gaat!