Dag 6/7 de trekking

Gister ochtend zouden we al vroeg worden op gehaald bij ons hostel. We hadden alleen verschillende tijden doorgekregen dus we namen het zekere voor het onzekere en zorgde dat we er waren voor de eerste tijd. Helaas hadden we beter naar ons instinct kunnen luisteren en kunnen weten dat de Thai natuurlijk de laatste tijd zou komen. Nog wat moe van gister nacht werden we dan opgehaald! De auto zat al helemaal vol dus wij achter de bestuurder opgepropt op een houten bankje! (als deze reis maar niet te lang gaat duren) Eerst stopten we bij een butterfly farm. Het was een beetje onduidelijk wat de bedoeling was maar het was heel mooi om te zien! ook hadden ze daar orchieden (geen idee hoe ik het schrijf) in allerlei kleuren en maten die ik nog nooit had gezien! Prachtig!
Hierna vervolgde we onze reis naar een lokale markt. De vissen lagen daar nog levend op het droge en het was best zielig om te zien! Er is hier door onze gids inkopen gedaan en wij hebben ons nog even snel extra ingesmeerd met deet! Toen we eindelijk naar de jungle gingen was het toch nog wel eventjes rijden maar gelukkig hadden we nu een goed plekje veroverd en we kwamen 2 nederlandse meisjes tegen op dezelfde trip! Erg gezellig maar door al het andere gezelschap uit andere landen werd er geen nederlands gesproken maar engels! Zoveel zelfs dat ik tegen loes engels begon te praten!

Toen we er eenmaal waren kregen we eerst een lunch in een soort hutje. Erg lekkere rijst met kip in een soort palmbladeren gebonden. Terwijl wij lekker aan het eten waren en er ook nog vers fruit op tafel werd gezet zaten onze gidsen even snel te blowen. Ik zeg gidsen omdat we ons hier samenvoegde met een groep van hetzelfde bedrijf alleen gingen zijn 3 dagen de jungle in en wij gelukkig maar 2! Nadat we ons eten op hadden begonnen we aan ons eerste stuk van de trekking! Het was ons verteld dat het een beginners trekking was en daar vertrouwden we dan ook volledig op! Op ging wel! Het was warm en ik liep met de voorste groep mee die een hoog tempo had en dat een hele stijle berg op! Omdat wij de voorste groep waren moesten we wachten op de rest (wat ik stiekem heerlijk vond omdat ik even op adem kon komen en wat kon drinken!) ook heb ik toen voor het eerst een slang in het wild gezien (het is dat ik erop gewezen werd anders had ik hem waarschijnlijk nooit gezien) toen we na anderhalf uur de berg opklimmen boven waren konden we weer naar beneden via de andere kant. Het probleem was echter dat het toen ging gieten! (nu snap ik dat het het tropisch REGEN woud is) Het hield maar niet op en het maakten de wegen niet toegankelijker op. Na een kwartiertje was ik opgeschoven van de voorstegroep naar de achterste en liep ik weer met Loes, die de hele trip al in de laatste groep mee liep. (goede keus eigenlijk) Ook liepen hier de andere nederlandse meisjes waar ik het eerder over had. Op een stijl stukje ging er een van de twee dan ook goed onderuit met koprol en al! Om jullie niet langer in spanning te houden, ik ben vervolgens ook goed onderuit gegaan en volledig uit mijn (net nieuwe super geweldige olifantenbroek) gescheurd. Als je een keer gevallen bent merk je dat je anders gaat lopen en ook angstiger wordt. Dus natuurlijk na een paar passen nog een keer. Het waren hele smalle paden met aan beide kanten ernaast een afgrond dus de angst werd alleen maar groter. Op een gegeven moment had ik het helemaal gehad en zat er flink doorheen! Stomme trekking niet mijn keus en ook nooit meer van mijn leven, dat zijn de gedachten die er dan door je hoofd gaan. Onze gids zag dat ik het niet meer had en heeft me dan ook de rest van de trip naar beneden (2,5 uur) aan mijn hand vast gehouden en iedere keer de beste weg gekozen. (zo zie je nog eens wat want het pad naast het pad (groen en dus meer kans op beesten) was namelijk minder slipperig. Ook heb ik 80 keer op mijn kop gekregen dat ik verkeerde schoenen aan had. (mijn aesics, die nu overigens onbruikbaar zijn). De man bleef ook maar liegen met zijn we zijn er bijna hoor! Maar het maakte allemaal niet meer uit! Met het gat in mijn broek, de smerigheid die van top tot teen zat maakte het op een gegeven moment niet meer uit. Toen we er eindelijk waren was het een schattig dorpje met wat hutjes. Ook zagen we meteen de olifanten (met rekje bovenop wat ik zielig vind) geweldig, maar eerst even een nieuwe broek aan trekken en mezelf een beetje schoon spoelen met wat regen water (wat er nu wel genoeg was). Even wat eten, bethadine opdoen en wat pleisters plakken en klaar maken voor de OLIFANTEN!
Wat een gave beesten. Hier was Loes dan weer als de dood voor en vond het eigenlijk helemaal niks. Ik ben er als eerste heen gegaan om het beest te aaien. Wat een imense beesten! En wat voelen ze stug aan! Het was geweldig om dit te mogen meemaken! Nog een rondje gedaan en daarna mochten we mee naar de rivier om ze te wassen! Omdat het water zo donker is ben ik per ongeluk 5 keer de poot van het beest gaan staan! Als pay back denk ik dat hij toen hij opstond op mijn poezelige voetje ging staan wat gelukkig geen pijn deed omdat ik wegzakte in het zand. Ook gebruikte ze hier haken om de beesten te leiden wat me pijn deed om het te zien. Ik weet niet of het iets met emotie te maken heeft of dat er net een vliegje in zijn oog vloog maar er was een olifant die moest huilen. (natuurlijk kan het ook komen omdat hij mij zag) Loes is dit keer maar aan de kant blijven staan want die zag het niet helemaal zitten om erbij te staan ook al lagen ze!
hierna zijn de olifanten naar hun slaapplek gegaan en wij terug naar het kamp.
Hier gingen we eten (wat we gelukkig niet zelf hoefde te maken) maar prima smaakte (waarschijnlijk beter dan als ik iets had moeten maken). Hierna zijn we bij het kampvuur gaan zitten en aten de gidsen paddo's, dronken wiskey en natuurlijk niet te missen, ze blowden ook nog. Gelukkig waren er ook normale mensen en die hadden een gitaar en een fluit bij zich. Wat was het leuk om te zingen bij het kampvuur met een gitaar en een fluit! het was zo gezellig! Toen de gitarist ongeveer alles had gespeelt wat hij kende, en dat was echt een hoop, nog even gepraat en veel dingen te horen gekregen over het prachtige vietnam. Veel nieuwe mensen ontmoet en verhalen uitgewisseld. Na een wat intensieve dag dan eindelijk naar onze hut (wat een ding op palen was met een soort van matras maar je voelde de bamboe er doorheen, de honden liepen er ook gezellig en de klamboe deed niet helemaal zijn werk. Buiten dat was ook dit matrasje gemaakt voor aziaten en niet voor reuzen zoals ik.) Met de olifanten en krekels op de achtergrond een poging gedaan in slaap te vallen. Niet omdat ik bang was voor beesten, maar wel omdat geen enkele houding comfortabel was.

Na een gebroken nacht opgestaan de natte kleren van gister aan getrokken (het droogt daar niet) aan het ontbijt met chemische jam maar prima als bodem. De gids (nikki) had ons beloofd dat we niet meer hoefde te lopen wat mij ontzettend gerust stelde. Toen we daar echter aankwamen om weg te gaan zei de man dat we toch nog een uur moesten lopen. Gelukkig was deze tocht plat en kon ik daarom eindelijk ook een beetje van de omgeving genieten. Aan het einde bij een weg moesten we even wachten op de auto die ons naar het raften zou brengen. Eenmaal daar kregen we een zwemvest aan en een helm op. Ook moesten we onze tassen achterlaten en moesten we op blote voeten. (tas achterlaten baarde mij meer zorgen dan het hele raften opzich) toen kregen we de instructie en een van de nederlandse meisjes moest mee doen met het laten zien hoe het moest. Ook ik werd even later uitgekozen om in de voorbeeld boot te zitten (geen idee wat ik aan het doen was maar het was wederom hilarisch) het pedel gedeelte snapte ik nog wel maar het shake the boat begreep ik niet helemaal dus daar faalde ik een beetje maar zo heeft iedereen zijn lach momentje voor de dag weer even kunnen pakken! We gingen met zes in een boot inclusief schipper. Het was geweldig om dit te doen. Loes zag het wat minder zitten en was super bang maar gelukkig is alles goed gegaan. (we zijn bijna omgegaan maar bijna is niet helemaal) het was heel leuk en de man maakte allemaal grapjes over krokodillen en slangen die er zouden zijn (niet dus...). Na een heel stuk raften gingen we over op bamboe raften. Dat is een soort heel lang vlot gemaakt van bamboe wat eigenlijk nergens op sloeg en maar een heel kort stukje was. (hij zonk wel) Daarna er snel uit gegaan en foto's gekocht om snel door te gaan naar de lunch. Hier weer heerlijk gegeten uit de palmbladen. Tijdens het eten kwam er even een man op zijn olifant een cola halen bij de bar langs de weg. Ik snel mijn kans gepakt en naar het beest toe gelopen om hem te aaien. Hij ging voor me liggen en begon me met zijn slurf kusjes te geven! Het was te lief om te zien en op de foto's is te zien dat ik het een beetje vies maar wel heel leuk vind! Het was zo een lief beest! Nadat de eigenaar zijn cola had gekregen ging hij er weer vandoor. Heel gek dat dit kan! maar hel gaaf. Na de lunch zijn we nog naar een waterval gelopen waar we konden zwemmen. Het was wederom een slipperige weg die de heuvel op ging (dus we moesten er ook weer af bedacht ik me) Eenmaal bij de waterval bleek dat dit niet alleen in onze tour zat maar in de tours van ongeveer heel noord thailand. Ik heb dan ook niet gezwommen omdat ik zo moe was dat ik waarschijnlijk een been had gebroken of iets van dat. Ook begon het toen heel hard te regenen (en ik wist over wat voor weg we terug moesten dus ik haaste me al naar de weg terug) Dit keer de berg afgekomen zonder kleerscheuren en zonder vies te worden. Snel de auto in en eindelijk terug naar Chiang Mai. Wat een super lange tocht was en wat was ik blij dat ik terug was in het hotel en de bewoonde wereld. Ik heb geleerd dat het jungle leven niet helemaal ideaal voor mij is! Na een heerlijke douche en de was uitgezocht te hebben nog even mail checken en bloggen en zometeen nog even wat eten en dan lekker ons bed in om morgen vroeg naar de olifanten te gaan om daar te leren hoe we echt op ze kunnen rijden en ze te verzorgen! Tot snel iedereen en hopelijk is jullie tropische tijd ook een beetje lekker in Nederland!